Yürüyordu Resûl aleyhisselâm. Canı kucağında yürüyordu. Topuklarına değen beyaz elbisesinin eteği ve omuzlarının arasına düşen siyah sarığının uçları rüzgarda havalanıyordu. Gönlü Allah'ta, gözü evladında, oğluyla son kez yürüyordu. Tüm mahlukat onunla yürüyordu. Mekke'nin batısındaki Kuaykıân Dağı'na kaldırdı bir ara başını. "Ey dağ, dedi. Benim başıma gelen, senin başına gelseydi, bu acıya dayanamazdın!" Yeşeren dalı kurumuştu Muhammedü'l-Emîn'in. Gözyaşları sessiz çağlayanlar gibiydi... Bir s ...